غصه دنیا اونجاست که تمام مسیرهای زندگیتو خیلی وقتا تغییر دادی و یا حتی تخریب کردی برای ارزشمندترین آدمهای زندگیت اما یه وقتی برمیگرده مامانت منظوردار قصه اطرافیان رو برات تعریف می‌کنه و میگه :
از قدیم گفتن یه مادر چندتا بچه رو جمع و جور می‌کنه. ولی چندتا بچه یه مادرو نمی‌تونن جمع و جور کنن...
دِ بیچاره اینجا ایرانه… هر چقدر بیشتر زحمت بکشی؛ بیشتر میزنن توی سرت… بیشتر دل می سوزنی؛ بیشتر بهت انگ می زنند… آسه میرم آسه میام؛ با هیچ کسی کاری ندارم؛ دل به هیچ چیزی نمی بندم. جز پول. آره پول…! تو این مملکت بلبشو، اونقدر راه هست که بخوای پول خوب در بیاری. هیچکس هم ازت نمی پرسه از کجا آوردی! آخه اینجا کشور خرید و فروشه. وزیر رو می خرن… وکیل رو می خرن… نماینده مجلس رو می خرن… فکر روشنفکر رو می خرن… قلم نویسنده رو می خرن…
نفوذی-احمد کاوری
پ.ن:بغض رو نباید خفه کرد. باید بذاری یه باز ضعیفت کنه که مثه واکسن دفعه های بعد بدنت اونو بشناسه و خوددرمانی رو شروع کنه برات..
در سال ۱۹۹۲ دانشمندان نهنگی را کشف کردند که به دلیل اختلاف فرکانس در تولید صدا نسبت به سایر نهنگها هیچ نهنگی قادر به شنیدن نغمه های عاشقانه او نمی شد. گویی به زبانی صحبت می‌کرد که تنها خود آن را می فهمید. جالبتر آنکه او هرگز در مسیر مهاجرت خود هم هرگز مسیر سایر نهنگ ها را انتخاب نمی کرد..
پ.ن: نه افسرده م. نه ناراحتم. نه منظوری دارم .حالمم شکر خدا خوبه. فقط از ته دل براش اشک ریختم...
سی‌پی‌آر بیمارستان جای جالبیست. آدم‌هایی که بیرون از آنند تند‌تند قدم می‌زنند، گریه می‌کنند، دعا می‌کنند، حالشان بهتر از بیماری که برای زنده ماندن با دستگاه بیماری که برای زنده ماندن با دستگاه شوک دست و پنجه نرم می‌کند نیست.
آدمهای بیرون از اتاق از یک چیز می‌ترسند. از «نبودن»!
از نزدن ضربان قلب عزیزترین شخص دنیایشان، از جای خالی یک آدم.
اتاق شوک جای بد و جالبیست، تمام قول‌های عالم پشت درش داده می‌شود! تمام خوبی‌هایش یادآوری می‌شود!
حالا چشمتان را ببندید. بدترین آدم زندگیتان را درون این اتاق تصور کنید. فرض کنید تنها کسی هستید که او دارد. به خوبی‌هایی که قبلا به شما کرده فکر کنید.
به جای خالیش،
نبود آدم‌ها را هیچ کینه‌ای پر نمی‌کند!
لطفا در زندگیتان یک اتاق سی‌پی‌آر، یک اتاق شوک داشته باشید!
و خوبی‌های آدمهای بد دنیایتان را احیا کیند.
بعضی روزها امروزمان به فردا نمی‌رسند...
ستایش قاسمی
