بار دیگر٬ هیس..

تا ته ته ته سلول‌های مغزم جلزو ولز می‌کنن وقتی نگاه به دندون‌های شیری دخترک می‌کنم..

بعضی‌ها که شرم و حیا انگار از یاد بردند٬ و بدتر از اون٬ انسانیت رو...

 

زمین! زمین جان! تو که دهن باز نمی‌کنی اشرف مخلوقات رو از کاراش ببلعی شرم و حیا کن...

 

 

پ.ن: چقدر دردآوره وقتی می‌فهمی از کسانی که اصلا انتظار نمی‌ره این اتفاقات رو می‌بینی.

پ.پ.ن: الهی لاتکلنی الی نفسی طرفه عین ابدا...