زمستان گذشتهاست٬
گلها شکفتهاند٬
باز زمان نغمهسرایی فرارسیدهاست...
.
.
.
سپیده که سر بزند٬
در این بیشهزار خزانزده٬
شاید دوباره گلی بروید،
شبیه آنچه در بهار بوییدیم…
پس به نام زندگی
هرگز٬ مگو هرگز…
پ.ن: أَیَحْسَبُ الْإِنسَانُ أَن یُتْرَکَ سُدًى