گفت ما جمله احوال آدمی را یک‌به‌یک دانستیم

...

بعضی باشند که سلام دهند و از سلام ایشان بوی دود آید؛ و بعضی باشند که سلام دهند و از سلام ایشان بوی مشک آید. این کسی دریابد که او را مشامی باشد. یار را می باید امتحان کردن، تا آخر پشیمانی نباشد. سنت حق این است: اِبْدَأْ بِنَفْسِکَ. نفس نیز اگر دعوی بندگی کند، بی امتحان از او قبول مکن.

...

 

شمس تبریزی- فیه ما فیه 

 

 

پ.ن۱: فرق دیدگاه من با مولانا اینه که بعضی آدم‌ها بدون حتی سلام هم نشون می‌دن چیکاره‌ن. به‌قول رفقای روان‌شناس بادی‌لنگوئجشون ضایه ‌ست :)))  به گمونم مولانا جانم بادی لنگوئج نمی‌دونسته :))))

پ.ن۲: فقط همین شب‌های غرق و فنا در مولانا! فقط!