تا لپ‌تاپم رو روشن کردم دیدم وال‌پیپرم عوض شد و شده این پاندا.
یه لحظه احساس کردم جلو آینه وایسادم!...
فرط استیصالش قشنگ در همون حدیه که من دارم. دست زیرچونه‌ش. چشماش. حتی جهت انگشتان پاش!
جل‌الخالق! :)))
پرتو
در عین نوسان در تکامل.از روزنه به پرتو، شاید روزی هم سپیده..
سلام خوش آمدید
.Jack: It can't really be Room if door's open
?Ma: Do you want me to close it
.Jack: Nah
?Ma: Jack, can we go
.Jack: Bye, plant
.Bye, chair number one. Bye, chair number two
.Bye, table
.Bye, wardrobe
.Bye, sink. Bye-bye, skylight.
Ma, say bye-bye to room
پ.ن: بعضی وقتا گرچه یه فیلمایی نمره خوبی نمی‌گیرن، اما حرفایی توشون هست که تا حدی به چالش‌های ذهنی مخاطب کمک می‌کنن. نمی‌دونم.. شایدم بهتر بود کنت مونت کریستو می‌خوندم..
نمی‌شه تا آخر عمر٬
یه پات اینور جوب باشه٬
یه پات اونور جوب.
بلخره یه‌جا جوب گشاد می‌شه..
از لذت‌های بزرگ زندگیم خرید جوراب بوده. حقیقتا با تقریب خوبی می‌تونم راجع به خودم بگم انقدر که از خرید و پوشیدن جوراب‌های عجق وجق لذت می‌برم از خرید هیچ لباس مهمونی لذت نبردم.
شاید علت خوشحالی بی‌دلیل امروزم همین بود. احساس می‌کردم با جورابای موزی‌م رو ابرا دارم راه می‌رم. یه حسی شبیه حس پیرمرد مهربون عینکی‌ای که لپ نوه‌هاشو می‌کشه..
پ.ن: حس مینیونی دارم با جورابای عزیز عزیزم :))
