پرتو

در عین نوسان در تکامل.از روزنه به پرتو، شاید روزی هم سپیده..

بهتر از برگ درخت

روی زمین نشسته بود. کمرش درد می‌کرد. بلند شدن برایش مشکل شده بود. به زمین نگاه می‌کرد به کدام نقطه اتکا کند که بلند شود. «یا زهرا..». برخاست..

 

 

به گمانم٬ وقتی مرا حمل می‌کرده خیلی اذیت شده بود که نامم...

 

اللَّهُمَّ أَنْتَ السَّلاَمُ وَ مِنْکَ السَّلاَمُ وَ لَکَ السَّلاَمُ وَ إِلَیْکَ یَعُودُ السَّلاَمُ‏.

 

۱ نظر

بسم الله الرحمن الرحیم

 

زمستان گذشته‌است٬

گل‌ها شکفته‌اند٬

باز زمان نغمه‌سرایی فرارسیده‌است...
.

.
.


سپیده که سر بزند٬

در این بیشه‌زار خزان‌زده٬

شاید دوباره گلی بروید،

شبیه آنچه در بهار بوییدیم…

پس به نام زندگی

هرگز٬ مگو هرگز…

 

پ.ن: أَیَحْسَبُ الْإِنسَانُ أَن یُتْرَکَ سُدًى


 
۰ نظر